EVALUATION OF EFFECTIVENESS AND POSTOPERATIVE SENSITIVITY FOLLOWING OZONE AND LASER ACTIVATED BLEACHING METHODS

Abstract

Aim : Bleaching of discolored teeth is one of the important issues of aesthetic dentistry. For this purpose, peroxides have been used for many years. Ozone is a contemporary bleaching method used as a substitute for hydrogen peroxide because of undesired side effects of peroxides. The aim of this in vivo study is to compare different bleaching methods including hydrogen peroxide (HP), laser activated hydrogen peroxides and ozone. Materials and methods: A hundred patients were divided into 5 groups (n=20) for this study. Group 1: Bleaching with ozone. Group 2: Chemical bleaching with 40% HP gel . Group 3: Chemical bleaching with 35% HP gel. Group 4: Bleaching with 40% HP gel + diode laser activation. Group 5: Bleaching with 35% HP gel + diode laser activation. Color of the teeth before, immediately after bleaching and 2 weeks later the treatment were evaluated with the CIE L*a*b *system. Hypersensitivity was assessed with a Visual Analogue Scale. Differences between the groups were statistically analyzed. Results: Immediately after treatment color changes among the groups were statisticall similar (p > 0.05) while at 2 weeks recall color change of Group 1 was significantly less than the other groups (p < 0.05). In terms of hypersensitivity, Group 1 represented significantly less values compared to the other groups (p < 0.05) while other groups were statistically similar (p > 0.05). Conclusions: HP is superior to ozone in bleaching effectiveness. Ozone is safer in hypersensitivity. Activation with diode laser reduced the time but did not affect bleaching effectiveness. Key words: Hydrogen peroxide, hypersensitivity, laser, ozone, bleaching OZON VE LAZER İLE AKTİVE EDİLEN BEYAZLATMA METODLARINI TAKİBEN ETKİNLİK VE POSTOPERATİF HASSASİYETİN DEĞERLENDİRİLMESİ ÖZ Amaç : Renklenmiş dişlerin beyazlatılması, estetik diş hekimliğinin önemli konularından biridir. Bu amaçla, uzun yıllardır, peroksitler kullanılagelmiştir. Ozon ise peroksitlerin istenmeyen yan etkilerini taşımayan güncel bir beyazlatma yöntemidir. Bu in vivo çalışmanın amacı; hidrojen peroksit (HP), lazer aktivasyonlu HP ve ozon içeren beyazlatma yöntemlerinin karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma için yüz hasta 5 gruba ayrıldı (n = 20). Grup 1: Ozon ile beyazlatma; Grup 2: % 40 HP jel ile kimyasal beyazlatma; Grup 3: %35 HP jel ile kimyasal beyazlatma; Grup 4: %40 HP jel + diyot lazer aktivasyonu ile beyazlatma; Grup 5: %35 HP jel + diyot lazer aktivasyonu. Beyazlatma tedavi öncesi, sonrası ve 2 hafta sonrasında diş renkleri CIE L*a*b* sistemi ile değerlendirildi. Hipersensitivite, Görsel Analog Skala ile değerlendirildi. Gruplar arasındaki farklılıklar istatistiksel olarak analiz edildi. Bulgular: Tedavi hemen sonra gruplar arasındaki renk değişimleri istatistiksel olarak benzer (p > 0.05) iken, 2 hafta sonra grup 1'deki renk değişimi diğer gruplara göre anlamlı derecede düşüktü (p < 0.05). Hipersensitivite açısından ise grup 1 diğer gruplara göre anlamlı derecede düşük değerler gösterirken (p < 0.05) diğer gruplar istatistiksel olarak benzerdi (p > 0.05). Sonuç: Ozon ile yapılan beyazlatma tedavisi, hipersensitivite açısından daha güvenli bulunurken; beyazlatma etkinliği açısından hidrojen peroksit daha üstün bulundu. 980 nm diyot lazer ile aktivasyon tedavi süresini kısalttı ancak beyazlatma etkinliğine etki etmedi. Anahtar kelimeler: Hidrojen peroksit, hipersensitivite, lazer, ozon, beyazlatma