W niniejszym artykule opisano i oceniono rolę funkcjonariuszy Służby Więziennej w procesie resocjalizacji osadzonych na przykładzie oddziaływań prowadzonych w trzech jednostkach penitencjarnych Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w Lublinie. Analizie została poddana działalność najstarszej jednostki w okręgu, jaką jest Zakład Karny w Białej Podlaskiej, najnowszej w Polsce – Zakład Karny w Opolu Lubelskim, oraz największej w okręgu – Areszt Śledczy w Lublinie. Zakres opracowania ograniczono do realizacji zagadnień związanych z zatrudnieniem, nauczaniem, realizacją zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych oraz sposobów kontaktowania się z rodziną i światem zewnętrznym, a także prowadzeniem programów resocjalizacyjno-terapeutycznych. Przedstawione dane pozwoliły na sformułowanie wniosków w zakresie kierunków rozwoju procesu resocjalizacji i udziału w nim funkcjonariuszy Służby Więziennej.