Desetogodišnjica potpisivanja Istanbulske konvencije ukazuje na promenu stava država koje su u vreme njenog nastanka bile njene najvatrenije zagovornice. Promena diskursa je rezultirala istupanjem Turske iz Konvencije, i javljanjem novih glasova u državama ukazujući na nespremnost na preduzimanje društvenih promena, pozivanjem na tradicionalne porodične i međupolne vrednosti. Šta je najveća prepreka daljem usvajanju Konvencije, i pored negativnih statistika prepreka ističe novo shvatanje roda, kao društveno definisane kategorije, što ipak u velikoj meri utiče na opšteprihvaćene tradicionalne društvene vrednosti. Polazeći od kratkog prikaza Istanbulske konvencije i u pogledu rodno zasnovanog nasilja i porodičnog nasilja? U radu se, kao najveća načina regulisanja rodno zasnovanog nasilja u istoj, centralni segment rad odnosi na analizu pojma roda u Konvenciji. Ističući novo shvatanje roda kao društvene kategorije, a u vezi sa statističkim podacima iznetim u uvodnom delu, u radu je upravo taj segment Konvenije opredeljen kao problematičan sa aspekta šire implementacije. Cilj ovog rada jeste osvetljavanje mogućnosti za ostvarivanja ciljeva Konvencije u svetlu (ne)spremnosti za promenu društvenog tradicionalnog diskursa.