Trace element bioaccumulation and health risk assessment derived from leg consumption of the marsh frog, Pelophylax ridibundus (Pallas, 1771)

Abstract

Hem sucul hem de karasal ortamlarda yaşayabilen amfibiler, bu alanlardaki kirliliği gösteren önemli biyoindikatör canlılardandır. Kurbağa bacağı, Türkiye’nin de dahil olduğu bazı mutfaklarda sıklıkla tüketilmemesine rağmen pek çok Avrupa ülkesinde insan gıdası olarak tercih edilmesi nedeniyle metal birikiminin değerlendirilmesi açısından önemlidir. Bu çalışmada, Türkiye'deki iki kurbağa çiftliğinden örnek alınarak bir amfibi türünün yenilebilir dokularında (kaslarında) eser element (Cd, Pb, Cu, Zn, As, Co, Cr, Ni, Mn and V) miktarları ölçülmüştür. Geçici tolere edilebilir haftalık alım (PTWI), hedef risk katsayısı (THQ) ve Tehlike İndeksi (HI) dahil olmak üzere birçok değer toksikolojik sınır değerlerle karşılaştırılarak kurbağa bacağı tüketiminin insanlar için olası sağlık tehlikelerinin değerlendirmesi amaçlanmıştır. Genel olarak eser elementlerin ortalama değerleri (µg kg−1) Zn (3.437.62)> Pb (69.22)> Cu (66.72)> Mn (35.07)> As (24.24)> Cr (11.47)> Ni (6.94)> Cd (6.51)> Co (2.97)> V (<0.001) olarak sıralanmıştır. Sonuçlar, analiz edilen eser elementlerin konsantrasyonlarının Avrupa Komisyonu'nun izin verdiği seviyelerin altında belirlendiğini ve ova kurbağasının yenilebilir dokularının insanlar için kanserojen bir sağlık riski oluşturmadığını gösterdi.