Reguła Zakonu Świętej Trójcy, Ordo Sanctissimae Trinitatis de Redemptione Captivorum, została sformułowana przez św. Juana de Mathę, przy udziale św. Feliksa de Valois. Pierwsza siedzina zakonu mieściła się w Cerfroid, w diecezji Meaux we Francji. Papież Innocenty III zatwierdził regułę w bulli Operante divine dispositionis z dn. 17 grudnia 1198 roku oraz potwierdził rolę Zakonu, zapisną przez św. Juana de Matha, polegającą na wykupie jeńców z rąk pogan oraz zapewnieniu opieki szpitalnej chorym i ubogim.