Himaye-i Etfal Cemiyetinin Mali Durumu Hakkında Bir Değerlendirme

Abstract

Çocuk sorununa dair çalışmalar diğer tüm tarih çalışmaları yanında oldukça cılız kalan bir alan olarak görülmelidir. Çocuk tarihini birde savaş içinde düşünmek bu zorluğu daha iyi anlatır. Günümüzde olduğu gibi geçmiş zamanlar da çocuklar büyük savaş ya da hadiselerde en büyük travmayı yaşayanlardır. Böyle büyük bir hadiseye en iyi örnek ise Birinci Dünya Savaşı gösterilebilir. Çalışmamızın özelliğinde, Osmanlı Devleti sınırlarını aldığımızda savaş sürecinde birçok çocuğun kimsesiz kaldığını baştan söylemeliyiz. Buna sebep olan en önemli unsurun da ülkenin işgal edilen bölgelerinden gelen çok sayıda göçmenin başta başkent İstanbul olmak üzere Osmanlı Devleti’nin her yanına dağılması olduğunu belirtmek mümkündür. Artan nüfus kimsesiz çocuklara kimin bakacağı sorusunu beraberinde getirmiştir. Sokaklarda kimsesiz, başıboş, aç gezen çocuklar ortaya çıkmıştır. Tam da bu sorunu ortadan kaldırmak için bu dönemde Himaye-i Etfal Cemiyeti’nin kimsesiz çocukları himaye etmek amacı ile 1917 yılında faaliyete geçtiğini görüyoruz. Bu çalışma kimsesiz çocukları himaye etmek amacı ile kurulan Himaye-i Etfal Cemiyetinin kurulduğu dönemdeki şartları, ülkenin içinde bulunduğu koşulları, cemiyetin mali koşullarını iyileştirme çabasını gözler önüne sermek amacını taşımaktadır. Böyle bir müessesenin kurulmasını sağlayan sebep ise, toplumun içinde oluşan kimsesiz çocuklar ve bu çocukları kurtarma gayreti olmuştur.