Manevi İçerikli Grup Rehberliğinin Özel Gereksinimli Çocuk Sahibi Annelerin Dini Başa Çıkma Düzeylerine Etkisinin İncelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı özel gereksinimli çocuk sahibi annelere yönelik uygulanan manevi içerikli grup rehberliği programının olumlu dini başa çıkma ve olumsuz dini başa çıkma düzeyleri üzerindeki etkisini incelemektir. Araştırmada 66 özel gereksinimli çocuk sahibi anneye ulaşılmış ve gerçekleştirilen taramalar neticesinde dahil etme kriterlerine göre 24 anne deney ve kontrol gruplarına atanmıştır. Gönüllü onam formunun alınmasıyla 12 kişilik kontrol grubuna herhangi bir işlem uygulanmazken 12 kişilik deney grubuna manevi içerikli grup rehberliği programı uygulanmıştır. Manevi içerikli grup rehberliği programı her hafta 90 dakikadan oluşan oturumlarla 10 hafta boyunca devam etmiştir. Katılımcılara program öncesinde ve sonrasında Sosyo-Demografik Bilgi Formu ve Dini Başa Çıkma Ölçeği uygulanmıştır. Veriler SPSS istatistik programı aracılığıyla analiz edilmiş ve non-parametrik testler kapsamında yer alan Mann-Whitney U Testi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre deney grubu katılımcılarının olumlu dini başa çıkma düzeylerinde anlamlı düzeyde artma olmuştur. Olumsuz dini başa çıkma düzeylerinde de uygulama sonrasında anlamlı düzeyde azalma meydana gelmiştir. Ayrıca deney grubu ve kontrol grubundaki katılımcıların uygulama öncesindeki olumlu ve olumsuz dini başa çıkma ön-test puanlarında anlamlı bir farklılık bulunmuyorken uygulama sonrasında anlamlı farklılık meydana geldiği tespit edilmiştir.