BELİRLİ SÜRELİ KONUT VE ÇATILI İŞYERİ KİRA SÖZLEŞMELERİNİN KİRAYA VEREN TARAFINDAN BİLDİRİM YOLUYLA SONA ERDİRİLMESİNDE ON YILLIK UZAMA SÜRESİ (TBK md. 347 f.1)

Abstract

Konut ve çatılı işyeri kira sözleşmelerinin bildirim yoluyla sona ermesi 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 347. maddesinde düzenlenmiştir. Bu maddenin birinci fıkrası, belirli süreli konut ve çatılı işyeri kira sözleşmelerinin sona ermesine ilişkindir. Bu hükme göre, belirli süreli konut ve çatılı işyeri kira sözleşmelerinde, sözleşme süresinin bitiminden en az on beş gün önce bildirimde bulunarak kiracı, sözleşmeyi sona erdirebilir; kiraya veren ise sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremez. Başka bir deyişle belirli süreli konut ve çatılı işyeri kira sözleşmelerini bildirim yoluyla sona erdirme hakkı, kural olarak yalnızca kiracıya aittir. TBK md. 347 f.1 c.3’e göre, “Ancak, on yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen her uzama yılının bitiminden en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşuluyla, herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebilir”. Bu düzenleme 6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanun’da karşılığı bulunmayan yeni bir düzenlemedir. TBK md. 347 f.1 c.3’te geçen on yıllık uzama süresi ifadesinden ne anlaşılması gerektiği doktrinde tartışmalı olduğu gibi, Yargıtay’ın farklı daireleri arasında da görüş birliği bulunmamaktadır.