Gieorgij Efron o sobie: dwa wyznania – dwie żywe rany. Na podstawie "Dzienników autora" z 1941 roku

Abstract

Autor ilustruje tezę, w myśl której dwa wyznania Gieorgija Efrona o sobie, zawarte w jego dziennikach z 1941 roku, odsłaniają wiecznie żywe rany w psychice młodego chłopaka. Źródeł traum psychicznych i trwałych zmian w osobowości nastolatka należy upatrywać w jego trudnej przeszłości – czasach, gdy przez czternaście lat mieszkał we Francji, oraz pięciu latach funkcjonowania w sowieckiej rzeczywistości totalitarnego państwa. Mur dogłębnie analizuje przyczyny rozpadu więzi rodzinnych i następstwa błędnej decyzji życiowej podjętej przez Marinę Cwietajewą, jaką był przyjazd do ZSRR. Ta egzystencjalna pułapka, w której znalazła się zarówno sama poetka, jak i jej ukochany syn, miała tragiczne konsekwencje przede wszystkim w postaci tragicznej śmierci Cwietajewej w Jełabudze i w rozpoczęciu sierocego losu Mura. Autor uważa, że żadnej z dwóch wielkich ran egzystencjalnych nie udało się zagoić Gieorgijowi Efronowi do końca swego krótkiego życia.