Abstract
Artykuł jest próbą odtworzenia biografii Karaima galicyjskiego, mnicha z zakonu studytów Andrzeja (Zachariasza Simchy) Abrahamowicza (1885–1959). Autor bada przejście na chrześcijaństwo pięciu z sześciu członków karaimskiej rodziny Abrahamowiczów: ojca, dwóch synów i dwóch córek. Czterech z nich wstąpiło do​ klasztorów greckokatolickich. Andrzej Abrahamowicz ze swoich 74 lat życia 56 przeżył jako mnich. Otrzymawszy święcenia kapłańskie od metropolity Andrzeja Szeptyckiego, służył w Galicji, Bośni i na Łemkowszczyźnie. Mnich był więźniem w ukraińskim podobozie pracy „Jaworzno”. Prześladowano go, ponieważ siostra i dwóch innych krewnych brało udział w walce UPA przeciwko reżimowi ZSRR, ale nie poszedł na kompromis z totalitaryzmem. Podobnie siostra o. Abrahamowicza – zakonnica Zgromadzenia Sióstr Służebnic Niepokalanej Dziewicy Marii – Olga (Rebeka) Abrahamowicz. Życie Abrahamowiczów świadczy o ich głębokim zakorzenieniu w Cerkwi greckokatolickiej i ścisłym związku z tożsamością ukraińską.