Abstract
Zgodnie z ostatnią nowelizacją przepisów dotyczących rozliczeń kosztów ogrzewania [1], [2], w przypadku zastosowania podzielników tych kosztów konieczne jest określenie maksymalnego i minimalnego kosztu zmiennego zakupu ciepła do każdego lokalu. W artykule przedstawiono propozycję obliczania: maksymalnego zużycia ciepła przez lokal w budynku wielolokalowym, możliwego do dostarczenia do lokalu ze względu na techniczne uwarunkowania oraz minimalnego zużycia ciepła potrzebnego do ogrzania lokalu w celu utrzymania minimalnej dopuszczalnej temperatury w pomieszczeniach mieszkalnych (równej 16°C) w rzeczywistym sezonie grzewczym. Na podstawie tych wartości można obliczyć maksymalny i minimalny koszt zmienny zakupu ciepła w każdym lokalu odniesiony do m2 powierzchni. Aby prezentowana metoda mogła być stosowana na szeroką skalę w systemach rozliczeń indywidualnych kosztów ogrzewania wymagane jest przyjęcie pewnych uproszczeń. Na podstawie obliczeń z zastosowaniem inżynierskiego programu obliczeniowego wykazano, jakie uproszczenia można zastosować, aby uniknąć dużych błędów w rozliczeniach.