Abstract
Artykuł traktuje o codzienności mieszkańców prowincjonalnego zakładu dla chorych psychicznie w Darłowie (Rügenwalde) działającego w latach 1841–1900. Treść regulaminów przeznaczonych dla darłowskiego zakładu, a także instrukcji dla personelu, ukazuje tę placówkę jako sprawnie działającą instytucję mającą na celu początkowo izolację, a później leczenie osób dotkniętych chorobami psychicznymi. Codzienność pacjentów została zamknięta w ramach harmonogramu, przewidującego określony czas na posiłek, zajęcia i sen. Chorzy mieli być traktowani z szacunkiem, a przemoc stosowana jedynie w razie konieczności. Pracownicy zakładu mieli ponadto dbać o odpowiedni poziom higieny chorych, o czystość ubrań i przedmiotów codziennego użytku.