W artykule ukazano koncepcję planowania strategicznego zaadaptowaną do realiów pomocy społecznej i starano się dowieść, że koncepcja ta znacząco wpływa na rozwój badań nad lokalnymi problemami społecznymi, jakie prowadzi się w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej. Ta coraz bardziej znacząca aktywność, dotycząca głównie diagnozowania i prognozowania, wpływa zarówno na wyodrębnianie się nowych zadań pomocy społecznej, a w konsekwencji nowych elementów jej struktur organizacyjnych, które nazwano w tytule artykułu lokalnymi pracowniami badań nad polityką społeczną, jak i na potrzebę przekazywania tych zadań specjalistom polityki społecznej.