Abstract
Analizując znaczenie Maghrebu w polityce zagranicznej Hiszpanii, należy zwrócić uwagę na jego geostrategiczne położenie między Europą a Afryką. Z tego wynika priorytetowe traktowanie państw południowej części basenu Morza Śródziemnego. Istotne są również ich doświadczenia historyczne oraz pluralizm socjokulturowy (zderzenie cywilizacji chrześcijańskiej i muzułmańskiej). Na uwagę zasługują także wzajemne stosunki gospodarcze. Relacje Hiszpanii z Maghrebem są często postrzegane wyłącznie przez pryzmat stosunków z Marokiem. Opisać je można jako tzw. relación obcesiva. Przez dziesięciolecia w relacjach dwustronnych przede wszystkim skupiano się na problemach takich jak: imigracja, posiadłości hiszpańskie w Afryce Północnej, a także kwestia Sahary Zachodniej. Celem głównym dla Hiszpanii była stabilizacja nie tylko Maroka, ale całego Maghrebu. Strategiczne znaczenie regionu wynikało z jego bliskości geograficznej, potencjału ekonomiczno-handlowego oraz wpływów kulturowych.