0-24 AY ARASI İNFANTLARDA BAKIM VEREN KİŞİLERİN NÖROGELİŞİM ÜZERİNE ETKİSİ

Abstract

En tr Objective: The indoor and outdoor factors have important effects on growth and development of the child in the early childhood. The caregivers with in adequate knowledge and education may not provide the child necessary stimuli, so age-appropriate development of the children will be prevented. The aim of this study is to observe the effect of caregivers on the neuro-development of infants. Methods: The study was conducted on 839 children aged 0-24 months. Detailed physical examination were performed in all patients. Demographic data were obtained by a questionnairre. All children underwent Denver II Developmental Screening Test. Test results were interpreted as normal, abnormal and suspicious. Results: It was found that the weight and height of the children aged 12-24 months who were cared by babysitters were significantly lower than those cared by their parents ( p=0.007 and p=0.038, respectively). In contrast to the care provided by parents, there was a higher rate of abnormal and suspicious results in Denver II Test results (p=0.028) for the patients cared by babysitters between 12 and 24 months. Children who were cared by babysitters were found to have lower scores in the language and fine motor area, as opposed to those looked at by parents (p=0.001, p=0.004). Conclusion: Inconclusion, this study showed that the caregivers have a very important role on physical, social and cognitive development of children. At the same time, it is necessary to disseminate screening studies in order to determine the children at risk of developmental delay. Amaç: Erken çocukluk döneminde iç ve dış ortam faktörlerinin çocuğun büyüme ve gelişimi üzerinde önemli etkileri bulunmaktadır. Yetersiz bilgi ve eğitimi olan bakım verenlerin gerekli uyaranları sunmamaları, çocukların yaşlarına uygun gelişmelerine engel olacaktır. Bu çalışmanın amacı da; 0-24 ay arası infantlarda bakım veren kişilerin, bebeklerin kişisel-sosyal, ince motor, dil ve kaba motor alanlardaki gelişimi üzerindeki etkisinin incelenmesidir. Yöntemler: Çalışma, yaşları 0-24 ay arasında olan 839 çocuk üzerinde yürütüldü. Tüm hastaların fizik muayeneleri ve antropometrik ölçümleri yapıldı. Elde edilen değerler persantil eğrisi üzerinde işaretlendi. Genel aile bilgileri ve bakım veren kişiler sorgulandı. Tüm çocuklara Denver II Gelişimsel Tarama Testi yapıldı. Test sonuçları normal, anormal ve şüpheli olarak yorumlandı. Bulgular: 12-24 ay arası ücretli bakıcılar tarafından bakım verilen çocukların kilo ve boylarının, anne-baba ve büyükanne tarafından bakım verilenlerden istatiksel olarak anlamlı derecede düşük olduğu bulunmuştur (sırasıyla p=0.007 ve p=0.038). Ancak baş çevresi gruplar arasında anlamlı bir değişiklik göstermemiştir (p=0.249). 12-24 ay arasında ücretli bakıcılar tarafından bakım verilen çocukların, anne-baba ve büyükanne tarafından bakılanların aksine, Denver II Test sonuçlarında daha yüksek oranda anormal ve şüpheli sonuçlara rastlanmıştır (p=0.028). 12-24 ay arasındaki 342 çocuk, Denver II Gelişimsel Tarama Testinin dört alanına göre ayrıntılı incelendiğinde; ücretli bakıcılar tarafından bakım verilen çocukların, anne-baba ve büyükanne tarafından bakılanların aksine, dil ve ince motor alanda daha düşük skorlara sahip olduğu görülmüştür (p=0.001, p=0.004). Sonuç: Sonuç olarak, bu çalışma çocukların fiziksel, sosyal ve kognitif gelişimleri üzerinde bakım veren kişilerin çok önemli bir rolü olduğunu ortaya koymuştur. Aynı zamanda gelişimsel gerilik riski taşıyan çocukların erken dönemde belirlenmesi için de tarama çalışmalarının yaygınlaştırılması gereklidir.