Ve temel yaşamsal etkinliğimiz olan çalışmanın şekillenmesinde etkili bir faktör olan teknoloji ve onun değdiği tüm yapılar ciddi bir değişme ve yenilenme içerisindedir. Tarihte defalarca tanık olduğumuz bu değişim, ekonomik yapılanma, üretim süreçleri ve çalışma paradigmalarının değişimi biçiminde karşımıza çıkmaktadır. “Çalışma” ya ilişkin algı, tutum ve beklentilerimiz değişmektedir. Geleneksel çalışma olarak benimsediğimiz, 09:00-17:00, tam zamanlı formundan uzaklaşarak esnek formlara doğru biçimlenmektedir. Teknolojik değişiklikler, mevcut işlerin yapısını değiştirmekle kalmamakta ayrıca yeni iş ve iş alanları da yaratmaktadır. Bağımsız çalışma olarak değerlendirilen işler; genellikle insanların ağa olan bağlılığın, iletişim olanaklarının artışı ve çalışmanın artık her yer ve zamanda gerçekleştirilebilirliği ile yükselen bir trenddir. Çalışana sağladığı bağımsızlığın yanı sıra işveren için de maliyetleri düşürmenin ve etkin insan kaynağı kullanımının sağlanması açısından önemlidir. Tüm bunlara karşı bu çalışmaya ilişkin sınıflandırma, tanımlama ve mevzuat eksiklikleri bazı sorunları da beraberinde getirmektir. Çalışma paradigmalarının bu çift taraflı dönüşümü, hem işçi ve hem de işveren açısından farklı avantaj ve dezavantajları beraberinde getirmektedir. Bu çalışmada bağımsız çalışma modelinin avantaj ve dezavantajlarının değerlendirilmesinin, yanı sıra Z kuşağını temsilen 2000 sonrası doğumlu, üniversite öğrencilerinin çalışmaya ilişkin beklentilerinin ve bağımsız çalışmaya ilişkin görüş ve tercihlerinin belirlenmesini amaçlanmaktadır.