Abstract
Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 254. maddesine göre, kovuşturma evresinde uzlaşmanın sağlanması ve belirlenen edimin def’aten yerine getirilmesi halinde düşme kararı verilir. Ancak; edimin yerine getirilmesinin ileri tarihe bırakılması, takside bağlanması veya süreklilik arz etmesi halinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verileceği düzenlenmiştir. Bundan sonra, edim yerine getirilirse yine düşme kararı verilecek olmakla beraber yerine getirilmediğinde açıklanması geri bırakılan hüküm açıklanacaktır. Uzlaştırma sürecinin işletilmesi zorunluluğu yargılamanın sonunda ortaya çıkmışsa, herhangi bir sorun söz konusu değildir. Ne var ki, kovuşturma evresinde uzlaştırmaya başvurma ihtiyacı, yargılamanın başında veya yargılama devam ederken de ortaya çıkabilir. Bu durumda, uzlaşma konusu edim yerine getirilmezse, henüz ortada hüküm olmadığından, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesi uygun olmayacaktır. Ayrıca geri bırakma kararından sonra denetim süresi belirlenip belirlenmeyeceği veya sanığa bir yükümlülük yüklenip yüklenemeyeceği ya da düşme kararı verilmesi için ilgilinin kasten yeni bir suç işlememiş olmasının aranıp aranmayacağı belirsizdir. Bu hususlar ilk derece mahkemeleri kadar bölge adliye mahkemelerini de ilgilendirmektedir.

This publication has 1 reference indexed in Scilit: