Abstract
Amaç: Çalışmamızın amacı Endobronşiyal ultrason-transbronşiyal iğne aspirasyonu (EBUS-TBİA) yönteminin etkinliğini histopatolojik veriler eşliğinde göstermek ve materyallerin kliniğimize gelme aşamasından tanı anına kadarki süreci en uygun şekilde yönetmeyi belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 2015-2019 tarihleri arasında incelenen EBUS-TBİA materyalleri retrospektif olarak tarandı. 4 yıl içerisinde 552 olgu mevuttu ve bu vakalar çalışmaya dâhil edildi. Bulgular: Çalışmamızda EBUS-TBİA materyallerine ait tanılarımızda sensitivite %90, spesifite %98, Pozitif Prediktif Değer (PPD) %89, Negatif Prediktif Değer (NPD) %98 oranında bulundu. İlk işlem sonucu tanı için yetersiz doku örneği şeklinde tanı verilen olgularda ikinci EBUS-TBİA sonrası alınan biyopsi materyallerinin %75’ ine efektif tanı verilebildi. Biyopsi materyallerine efektif tanı verebilmek için ortalama 2 biyopsi camının (ilk H&E camı+1 seri kesit), camlar üzerine yayılarak gönderilen sitolojik preperatlar için ise ortalama 12-13 camın yeterli olduğu görüldü. Sonuç: Çalışmamızdaki bulgular EBUS-TBİA yönteminin tanı ve evrelemede son derece önemli bir yöntem olduğunu destekler özelliktedir. Komplikasyon oranının düşük olduğu dikkate alınacak olursa kemo-radyoterapi sonrası ve cerrahi işlem öncesi yeniden evrelemede ilk seçilecek yöntem olabilir. Ayrıca düşük komplikasyon riskinden dolayı ilk EBUS-TBİA ile tanı için yetersiz materyal gelen vakalarda ikinci işlem olarak yine ilk tercih edilecek işlem olabilir. Son olarak da sitoloji camlarının değerlendirilmesinde harcanan zamanı kısaltmak ve her cam başına düşen maliyeti azaltmak için klinik tarafından doku biyopsisi yanı sıra ortalama 12-13 cama yayılarak gönderilen sitoloji materyalinin yeterli olacağı düşüncesindeyiz.