The predictive role of forgiveness and the level of repetitive thinking on mental health and marital adjustment in married individuals

Abstract

Objective: A review of the literature reveals that while forgiveness, the importance attached to negative experiences to be forgiven, and repetitive thinking are associated with marital adjustment, the role of variables regarding close relationships has so far received little attention from researchers. As the marital relationship, one of the most important interpersonal relations, correlates to mental health, this study aims to examine jointly the predictive power of relevant variables for psychological symptoms and marital adjustment and additionally to investigate possible gender differences in terms of these research variables. Method: The sample of this study consisted of 157 married individuals (86 women and 71 men). Marital Adjustment Test (MAT), Brief Symptom Inventory (BSI), Forgiving Personality Scale (FP), Repetitive Thinking Questionnaire (RTQ), Importance Attached to the Incident to be Forgiven Scale (IAIFF), and a Personal Information Form developed by the researchers were administered to married persons. Correlation analysis was conducted to examine the relations between variables; subsequently, hierarchical regression analysis was applied to determine the power of the variables to predict psychological symptoms and marital adjustment. One-way MANOVA was used to reveal gender differences with regard to the research variables. Results: Regression analysis showed that gender, repetitive thinking, forgiving personality, and the importance given to negative experiences expected to be forgiven predict psychological symptoms. In addition, gender, forgiving personality, and repetitive thinking have a significant predictive value for marital adjustment. Finally, gender differences were found to be significant in marital adjustment, psychological symptoms, repetitive thinking, and the importance attached to negative experiences to be forgiven. It was determined that marital adjustment was lower in women while their psychological symptoms were higher. Conclusion: This study demonstrates that repetitive thinking and forgiveness are important predictor variables for both mental health and marital adjustment. It also suggests that marital therapists should consider relevant variables in psychotherapy when working with married couples. Amaç: Alanyazın incelendiğinde bağışlama, bağışlanması beklenen olaylara verilen önem ve tekrarlayıcı düşüncenin, evlilik uyumu ile bağlantılı olduğu, ancak bu değişkenlerin yakın ilişkiler üzerindeki rollerine ilişkin çalışmaların yeterli olmadığı görülmektedir. Evlilik ilişkisi en önemli kişilerarası ilişkilerimizden olup ruh sağlığımızla da ilişkilidir. Buradan hareketle bu çalışmada söz konusu değişkenlerin psikolojik belirtileri ve evlilik uyumunu bir arada yordama gücünü incelemek; yanı sıra sözü edilen değişkenler açısından olası cinsiyet farklılıklarını araştırmak amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırmada 157 (86 kadın, 71 erkek) gönüllü evli katılımcı yer almıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Bağışlanması Beklenen Olaya Verilen Önem Formu (BBOVÖF), Bağışlayıcı Kişilik Ölçeği (BKÖ), Kısa Semptom Envanteri (KSE), Evlilikte Uyum Ölçeği (EUÖ) ve Tekrarlayıcı Düşünme Ölçeği (TDÖ) kullanılmıştır. Araştırmada değişkenler arası ilişkileri incelemek için korelasyon analizi yapılmış, ardından psikolojik belirtileri ve evlilikte uyumu yordayan değişkenlerin gücünü belirlemek üzere hiyerarşik regresyon analizi uygulanmıştır. Araştırma değişkenleri açısından cinsiyet farklılıklarını ortaya koymak için de tek yönlü MANOVA’dan yararlanılmıştır. Bulgular: Regresyon analizi ile cinsiyet, tekrarlayıcı düşünme, bağışlayıcı kişilik ve bağışlanması beklenen olaya verilen önemin psikolojik belirtileri yordadığı belirlenmiştir. Evlilik uyumunu yordayan değişkenlerin ise cinsiyet, bağışlayıcı kişilik ve tekrarlayıcı düşünme olduğu görülmüştür. Son olarak evlilikte uyum, psikolojik belirtiler, tekrarlayıcı düşünme, bağışlanması beklenen olaya verilen önem açısından cinsiyet farklılıkları anlamlı bulunmuştur. Kadınların evlilik uyumlarının daha düşük, psikolojik belirtilerinin ise daha fazla olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Bu çalışma bağışlayıcılık ve tekrarlayıcı düşünmenin hem ruh sağlığı hem de evlilikte uyumu önemli ölçüde açıklayabileceğine işaret etmektedir. Evlilik terapistlerinin psikoterapi sürecinde söz konusu değişkenleri dikkate almaları ve uygun müdahaleleri yapmalarının yararlı olabileceği düşünülmektedir.