Abstract
Bu araştırma 2020-2021 eğitim-öğretim yılında Türkiye’deki üniversiteler bünyesinde ikinci/yabancı dil olarak Türkçe öğretiminin gerçekleştiği kurumlarda görev alan ve çevrimiçi uzaktan öğretim platformları aracılığı ile ders veren öğreticilerin karşılaştıkları sorunlarla ilgili görüşlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu kapsamda araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 77 katılımcı oluşturmaktadır. Katılımcılardan elde edilen veriler içerik analizinin tüm aşamaları dikkate alınarak analiz edilmiştir. Bu analizlerden yola çıkarak öğreticilerin karşılaştıkları sorunlar teknik sorunlar, ölçme değerlendirme, öğrenicilerin dijital beceri yetersizliği, öğrenici katılımı ve motivasyonu, uzaktan öğretim platformlarının sınırlılıkları, dijital materyal eksikliği ve bilişim teknoloji araç yetersizliği/fiziki şartlar olmak üzere 7 ana temadan oluşmaktadır. Araştırma bulgularından internet bağlantısının kesilmesi teknik sorunlar; ders içi performansı değerlendirme, sınav ve test uygulamalarında güvenirliğin ve objektifliğin olmadığı görüşü ölçme değerlendirme; kullanılan programın/uygulamanın/web sitenin öğrenici tarafından bilinmiyor ya da öğrenicinin beklenilen seviyede kullanamaması öğrenicilerin dijital beceri yetersizliği; öğrenici motivasyonunun beklentinin altında olması, kamera ve ses açma konusundaki isteksizlikleri, derse katılımlarının düşük seviyede olması öğrenici katılımı ve motivasyonu; uzaktan öğretim platformlarının birebir etkileşime ve sosyalleşmeye imkân tanımaması uzaktan öğretim platformlarının sınırlılıkları; öğrenicilerin yeterli sayıda bilişim teknoloji cihazlarına sahip olmaması bilişim teknoloji araç yetersizliği/fiziki şartlar ve ikinci/yabancı olarak Türkçe öğretimi alanında yeterli sayıda dijital materyallerin mevcut olmaması dijital materyal eksikliği sonuçlarına ulaşılmıştır. Elde edilen sonuçlar tartışılmış ve önerilerde bulunulmuştur.