Kentten Köye Göç Eğiliminin Sınıflandırma Ağacı Yöntemine Göre Analizi

Abstract
Köyden kente göçün yıllar itibariyle artması kırsal alanda bazı problemlerin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Kırsal alanda özellikle genç nüfusun azalması tarımsal üretimin talebi karşılayacak ölçüde gerçekleşmesine ve bu alanların gelişme göstermesine engel olmuştur. Bu nedenle kırsal alanın tekrar canlanması ve gereken görevini yerine getirmesi için insanların kırsal alanda yaşamaya teşvik edilmesi gerekmektedir. Bu çalışma insanların kentten köye göç etme eğilimlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışma, Konya ili Altınekin ilçesinde 64 adet mevsimsel olarak köye göç eden bireylerle yapılan anket çalışmasına dayanmaktadır. Bireylerin kentten köye göç etmesinde etkili faktörlerin belirlenmesi amacıyla nonparametrik analizlerden biri olan Sınıflandırma Ağacı (SRA) kullanılmıştır. Analizde yaş, meslek, öğrenci sayısı, konut varlığı, göç yılı ve tarım arazisi sahipliği bağımsız değişkenler, köye dönme isteği ise bağımlı değişken olarak ele alınmıştır. SRA analizi sonuçlarına göre bireylerin köye dönme isteğini en fazla etkileyen faktör yaş olmuştur. İkinci olarak ise öğrenci sayısı önemli bulunmuş olup, öğrenci olmayan hanelerin dönme isteğinin olduğu belirlenmiştir. Ayrıca kentte kiralık evde yaşayan bireylerin köye dönme eğiliminin ev sahibi olanlara göre daha fazla olduğu tespit edilmiştir. Araştırmada devlet tarafından nakit desteği ve arazi tahsisi yapılması durumunda köye dönme isteğinin olabileceği yönünde eğilimler belirlenmiştir. Arazi tahsisi konusunda atıl tarım arazilerinin değerlendirilmesi önerilebilir. Köyden kente göçün en önemli nedeni ekonomik sorunlar olduğundan gerek kırsal nüfusu yerinde tutmak gerekse köye göçü sağlayabilmek için kırsal alanını refah düzeyini yükseltecek politikaların uygulanması gerekmektedir. Aile işletmelerinde sürdürülebilirliğin sağlanıp, gençlerin girişimciliğe teşvik edilmesine yönelik uygulamalar gerçekleştirilmelidir.