Analysis of Jemal Karchkhadze’s novel “ანტონიო და დავითი” (Antonio ve David) in terms of translation strategies and operations

Abstract

Çağdaş Gürcü edebiyatının önemli isimlerinden biri olan Cemal Karçhadze özellikle tarihsel romanlarıyla tanınmaktadır. Yazarın 1987 yılında yayımlanan “ანტონიო და დავითი” (Antonio ve Davit) adlı romanı, yazarın iki başyapıtından biridir. Roman, asıl olarak 1600’lerde Gürcistan’da geçer. Bir grup Avrupalı misyonerle birlikte ülkeyi ziyaret eden bir İtalyan gezgin tarafından anlatılmaktadır. “ანტონიო და დავითი” (Antonio ve Davit) dinsel ve tarihsel söylemin arka planında bir tür ruhsal mücadeleyi anlatan gerilimli bir romandır. Çevirmen Parna-Beka Çiladze tarafından 2020 yılında Gürcüce aslından Türkçeye aktarılmıştır. Roman, Türkçe dışında Rusça, Çekçe, Arapça ve İsveççeye de çevrilmiştir. Buradan hareketle romanın, farklı dillerde çevirilerinin olması çok yönlü bir araştırma ortamına olanak sağlamaktadır. Bu kontekste, çalışmamız Gideon Toury’nin Erek Odaklı Çeviri Yaklaşımı ışığında “ანტონიო და დავითი” (Antonio ve Davit) adlı eseri kuram ve strateji açısından ele almayı istihdaf etmektir. Bu sınırlar içerisinde, çalışmamızda Cemal Karçhadze’nin “ანტონიო და დავითი” (Antonio ve Davit) adlı romanı “kabul edilebilirlik” ve yeterlilik” normları bakımından ele alınmış ve kullanılan stratejiler ve çeviri işlemleri üzerinde çalışılmıştır. Toury’nin “yeterlilik” kavramından bahsettiği kaynak metne sadık kalınması, “kabul edilebilirlik” kavramından bahsettiği ise hedef metne yani erek dilin ilk ve kurallarına uygunluğudur. Araştırmanın bulgular kısmında, “ანტონიო და დავითი” (Antonio ve Davit) adlı eserin çözümlemesi yapılmıştır. Çalışma sonucunda çeviri metninde çıkarma, ekleme, değiştirme ve ödünç alma stratejilerinin kullanıldığı tespit edilmiştir.