Abstract
Obostrzenia związane z pandemią COVID-19 ograniczyły funkcjonowanie całego społeczeństwa. Dla organizacji zajmujących się aktywizacją społeczną, np. osób starszych, oznaczało to wstrzymanie dotychczasowych działań. Czy możliwe było zatem dalsze aktywizowanie osób starszych? Celem badania jest zidentyfikowanie sposobów, w jaki wybrane organizacje w Polsce próbowały poradzić sobie z tą sytuacją za pośrednictwem swoich stron na portalu społecznościowym Facebook. Analizie poddano posty pochodzące z 20 kont prowadzonych przez organizacje zajmujące się aktywizacją społeczną osób starszych na terenie czterech miast wojewódzkich. W wyniku analizy tematycznej zebranych postów możliwe było określenie spectrum, w jakim funkcjonowały badane strony, tj. od kreatora rzeczywistości, dostarczającego najświeższych informacji do zażyłego znajomego, który troszczy się, pomaga, a nawet rozmawia ze swoimi odbiorcami. Z tym łączyła się również forma prowadzonej na stronach aktywizacji. Badania ujawniły różny stopień partycypacyjności działań prowadzonych przez organizacje, a przedstawione wnioski stanowią wkład w badania nad mediami społecznościowymi w polityce publicznej oraz aktywizacją osób starszych.