Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 2019 r., I PK 243/17

Abstract

W glosowanym wyroku Sąd Najwyższy jednoznacznie stwierdził, że przyjęte przez strony w umowie o pracę postanowienie wyznaczające 31 grudnia jako jedyny termin wypowiedzenia w roku kalendarzowym jest zgodne z prawem. O ile Sąd Najwyższy trafnie określił skutki, do jakich prowadzi powiązanie powyższego postanowienia z ustaleniem w umowie trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia (możliwość wydłużenia tego okresu), o tyle zbyt pobieżnie przeanalizował korzystność takiego wyznaczenia terminu wypowiedzenia dla pracownika w porównaniu z przepisami prawa pracy, choć z punktu widzenia zasady uprzywilejowania pracownika ocena ta miała decydujące znaczenie dla ustalenia ważności i wiążącego charakteru postanowienia.