Abstract
W glosie do uchwały z dnia 28 marca 2019 r., III CZP 90/18, autor zaaprobował stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w jej tezie, zgodnie z którym hipoteka ustanowiona przez dłużnika na użytkowaniu wieczystym nie wygasa z chwilą przejęcia długu, gdy użytkowanie wieczyste zostało zbyte na rzecz osoby trzeciej (art. 525 k.c.). Przemawia za nim nie tylko wzgląd na argument wykładni językowej, ale także funkcjonalnej (celowościowej). Ponadto odwołanie się do przepisów zwiększających ochronę dłużnika rzeczowego poprzez wprowadzenie wymogu uzyskania jego zgody na zmiany zabezpieczonej wierzytelności, tj. art. 248 k.c. oraz art. 684 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece również nie pozwala uznać za słuszne przeciwstawnego zapatrywania, za którym opowiadał się sąd odwoławczy.