Szkody wyrządzone przez zwierzęta w świetle regulacji przepisu art. 431 Kodeksu cywilnego

Abstract

Posługiwanie się zwierzęciem oraz jego chów wiążą się z koniecznością określonego zachowania zarówno wobec zwierzęcia, jak i otoczenia. Zwierzęta, jako żywe organizmy, nie poddają się całkowicie woli ani kierownictwu człowieka i stwarzają zwiększone niebezpieczeństwo dla otoczenia, w którym się znalazły. Ten motyw stanowi m.in. o wprowadzeniu w art. 431 Kodeksu cywilnego zaostrzonej odpowiedzialności opartej na domniemaniu winy w nadzorze. Widoczne w orzecznictwie zawężenie tej odpowiedzialności do przypadków, w ramach których zwierzę wyrządziło szkodę całkowicie i wyłącznie z własnego popędu, pozostaje w sprzeczności z celem tej regulacji i nie znajduje uzasadnienia.