U radu se istražuje sintaksička struktura glagolskog izbijanja u srpskom jeziku u okviru generativnog teorijskog pristupa i načini na koje se ova vrsta elipse razlikuje u srpskom i engleskom jeziku. Testiraju se analize predložene u literaturi u cilju pronalaženja odgovora na tri osnovna pitanja: da li se glagolsko izbijanje zasniva na operaciji pomeranja ili na operaciji brisanja; da li rečenice u kojima je glagol izbijen u obe klauze, ali je povrativ na osnovu prethodne rečenice (diskursni antecedent), treba smatrati primerima izbijanja, te gde se u sintaksičkom stablu nalazi koordinacija dveju klauza. Dokazuje se da je, uprkos mnogim sličnostima, izbijanje u engleskom jeziku suštinski i strukturno drugačije od izbijanja u jezicima kao što je srpski. Na kraju se pokazuje da se analiza Gengel (2007), zasnovana na kontrastnom fokusu i operaciji brisanja, može primeniti na srpski i objasniti relevantne činjenice