Die pastorale terapeut as begeleier van ’n persoon met seksueel afwykende gedrag: ’n Hermeneutiese hoek

Abstract

Voordat ’n pastorale terapeut ’n persoon met seksueel afwykende gedrag in die vorm van pedofilie, pastoraal bedien, is daar merkers wat in gedagte gehou moet word ten opsigte van die posisionering van die pastorale terapeut. Daar word aangeneem dat pedofilie nie genees kan word nie, maar slegs beheer en bestuur kan word. Pedofilie is nie net ’n saak vir ander wetenskappe nie, maar beslis ook ’n geestelike saak. Die persoon wat kinders molesteer, beleef dikwels ’n geestelike vakuum. As gevolg hiervan is sy geestelike dimensie remmend en destruktief. ’n Pastorale hermeneutiek is hier uiters belangrik. Dit beteken dat die pastorale terapeut die taak het om God se teenwoordigheid en verhaal vir die persoon met afwykende seksualiteit te vertolk, sodat sy behoeftes, lewenservaringe en nood in die lig van God se liefde en genade in sy lewe sal sin maak. Die pastorale terapeut kan die deelnemer help om te ko-konstrueer sonder om deskundige kennis op hom af te dwing. ’n Pastoraal-terapeutiese vertrouensverhouding en onvoorwaardelike aanvaarding moet sigbaar wees om die belangrikste medium van verandering en genesing te bewerkstellig. Wanneer die pastorale terapeut in verbondenheid met Christus self tot nederige diensbaarheid en medemenslikheid gesuiwer word, kom ’n ware pastoraal-terapeutiese verhouding van vertroue en onvoorwaardelike aanvaarding tot stand. Die pastorale terapeut behoort eers sy of haar eie vertrekpunte rakende pedofilie uit te klaar. Hy of sy sal met sy of haar eie seksualiteit, asook die van ander, gemaklik moet wees. Hierdie navorsing kan pastorale terapeute aanmoedig om ’n bydrae te lewer in die bemagtiging van die pedoseksuele persoon op geestelike gebied en sodoende ’n bydrae tot ’n veiliger gemeenskap lewer.The pastoral therapist as companion of a person displaying sexually deviant behaviour: A hermeneutic angle. Before a pastoral therapist can counsel a person who displays sexually deviant behaviour in the form of paedophilia, there are certain markers pertaining to the therapist’s own positioning that must be observed. It is generally accepted that paedophilia cannot be cured, only controlled and managed. However, paedophilia is not only an issue to be studied by other sciences, it is also a spiritual matter. The person who molests children often harbours a spiritual vacuum within him- or herself. The spiritual vacuum, of which the paedophile may be cognisant or unaware, is the determining factor to which a spiritual dimension that is both restraining and destructive can be attributed. A pastoral hermeneutics is imperative in counselling the paedophile. The pastoral therapist must explain God’s presence and story to the person displaying deviant sexuality to enable him or her to make sense of his or her needs, life experiences and destitution in the light of God’s love and grace. Without imposing specialist knowledge upon the participant, the pastoral therapist can assist him or her to co-construct. A therapeutic relationship based on trust and unconditional acceptance is crucial. The process of change and healing can only be brought about within the parameters and liberty of such a relationship. The pastoral therapist should firstly consider his or her own views regarding paedophilia. He or she must be comfortable with his or her own sexuality, as well as the sexuality of others. The following article aims to encourage pastoral therapists to contribute to the empowerment of the pedosexual person on a spiritual level, and in doing so, contribute to a safer community.