Abstract
Sosyal hizmetler; hem fert hem de toplumun refahını hedefleyen bir disiplindir. Engelli, yaşlı, borçlu, zımmî, köle, yolcu, hükümlü, kimsesiz çocuk ve kadınlara yönelik her türlü destek sosyal hizmetlerin alanına girer. Ayrıca toplumun geneline yönelik yaşam şartlarını kolaylaştırıcı ve kaliteyi artırıcı faaliyetler de sosyal hizmet kapsamına dahildir. Ömer b. Abdülazîz sosyal hizmet uygulamaları konusunda İslâm Tarihinin ve Emevîlerin en önemli halifelerindendir. O, Emevîlerde kendisinden önceki halifelerin özellikle mâlî alandaki bazı yanlış uygulamalarına son vermiştir. Böylece devlet gelirlerinin büyük çoğunluğu topluma yönelik sosyal hizmetlere aktarılmıştır. Bunun sonucunda, yukarıda sayılan sosyal hizmet kapsamındaki gruplar her konuda desteklenmiş, toplumun geneline yönelik mâlî uygulamalar, eğitim-öğretim ve sağlık uygulamaları yaygınlaştırılmıştır. Bu çalışmanın temel amacı, sosyal hizmet kavramının aslında içerik olarak İslâm medeniyetinde uygulandığını Ömer b. Abdülazîz (99-101/717-720) dönemi özelinde göstermektir.