En tr Imam Muhammad al- Shaibani , have collected knowledge from his master Abū Hanīfa until his death and from Abū Y ū suf until he was transferred task of k ā dı’l-kud ā t (the head judge). He went to Medina for a while and participated in the scientific community Imam M ā lik, and he narrated al-Muwatta’ from him within three and a half years. It was subject of curiosity in the science circles the question of whether Musannıf has made an oppositional preference to the Hanafī school in his work. In this study, we tried to find the answer to this question which is of interest. We found that Musannıf shared same opinion with Abū Hanīfa in many issues he dealted them and he work made diffirent choices in some cases. He preferred opposite of Abū Hanīfa in sixteen issues. He agree with Mālik in most issues and he prefers his own thinking in a couple of issues. İmam Muhammed eş-Şeybânî (v. 189/805), üstadı Ebû Hanîfe’nin vefatından sonra Ebû Yûsuf’un kâdı’l-kudâtlık görevini üstlenmesine kadarki süreçte ondan da ilim tahsil etmiştir. Bir ara Medine’ye giderek, İmam Mâlik’in (v. 179/795) ilim halkasına iştirak etmiş, kaldığı üç buçuk yıl zarfında kendisinden el-Muvatta’ adlı eseri dinlemiş ve kendisince sahih gördüğü hadis, sahabe kavli ve uygulamalarını ekleyerek el-Muvatta’ adlı eserini telif etmiştir. Şeybânî’nin bu çalışmasında Hanefi mezhebine muhalif bir tercihte bulunup bulunmadığı sorusu her zaman ilim çevreleri tarafından merak konusu olmuştur. Biz de bu çalışmamızda bu soruya cevap bulmaya çalıştık. Musannif’in, fıkıh bablarına göre ele aldığı pek çok meselede Ebû Hanîfe ile aynı kanaati paylaştığı, bazı konularda ise farklı tercihlerde bulunduğunu tespit edilmiştir. Şeybânî, -tespit edilebildiği kadarıyla- on altı meselede Ebû Hanîfe’nin hilafına tercihte bulunmuştur. Çoğunda İmam Mâlik ile mutabık olurken diğer birkaç meselede kendine has bazı tercihlerde bulunduğu ortaya çıkmaktadır.